هر آن چه باید در مورد قرارداد هم‌بنیانگذاری بدانید!
یکی از مهم ترین مسائل در تقسیم سهام، امضای قرارداد بین هم بنیان گذاران است. این قرارداد شرح وظایف هر نفر و میزان سهام اختصاص یافته را مشخص می کند و در نهایت مدرک مستدل برای داوری بین بنیان گذاران استارتاپ است.
یکی از تصوراتی که کارآفرینان دارند آن است که تقسیم کردن سهام بین سهامدارن در ابتدای کار فقط کافی است اما به جز تقسیم سهام موارد دیگری هم وجود دارد که باید در موردش به توافق برسند، مثل تعهداتی که سهامداران دارند، سهام ممتاز، نوع امتیازات، نحوه تعامل و اجرا و ... .
در قرارداد همبنیانگذاران پس از آن که همبنیانگذاران در مورد کم و کیف موضوع به توافق رسیدند، تحلیل بازار انجام شد، سودآوری و به‌صرفه بودن اجرای ایده توسط کارشناسان تایید شد و در نهایت هم بیزینس‌مدل و بیزینس‌پلن را هم تهیه کردند، آن وقت است که برای تحریر تفاهم‌نامه همبنیانگذاران، موارد زیر باید مورد توجه قرار بگیرد:
- ۱. تشریح دقیق موضوع قرارداد
- ۲. مدت قرارداد
- ۳. نحوه تعامل هم بنیان گذاران با یکدیگر
- ۴. نحوه اجرای موضوع قرارداد
- ۵. برنامه زمان بندی اجرا بر اساس بیزنس پلن و بیزنس مدل تنظیم شده
- ۶. تعیین تکلیف ارزش گزاری ایده ، گروه و شرکت
- ۷. تعیین سهام
- ۸. تقسیم سهام
- ۹. انتقال سهام
- ۱۰. رقیق شدن سهام
- ۱۱. تعیین سهام ممتاز و صاحبان آن ها
- ۱۲. تعهدات هم بنیاگذاران
- ۱۳. حقوق همبنیان گذاران
- ۱۴. اولویت های خرید سهام
- ۱۵. وستینگ
- ۱۶. جذب سرمایه
- ۱۷. محرمانگی
- ۱۸. ضمانت اجرا
هنگام تنظیم قرارداد همبنیانگذاران حتما به موارد بیان شده دقت کنید و درمورد آن‌ها به توافق برسید. قرارداد همبنیانگذاران یکی از مهمترین قراردادهای استارتآپ‌ها است که باید با دقت و وسواس زیادی نوشته شود چرا که در طول مدت همکاری خیلی از اطلاعات محرمانه در اختیار سایر همبنیانگذاران قرار می‌گیرد، تعهدات آن‌ها باید مشخص باشد و ضمانت اجرای انجام نشدن تعهدات هم به روشنی تعیین شود. تشریح نکردن جزییات این قرارداد، گاه سبب بروز اختلافات و در نهایت، شکست استارت‌آپ می‌شود اما در صورتی که این قرارداد به نحو صحیح تنظیم شده باشد امکان تداوم همکاری با سهولت بیش‌تری امکان‌پذیر خواهد بود، ضمن این که از تحمیل خسارات گزاف نیز جلوگیری می‌شود.
علاوه بر آن باید دانست که بیش‌تر قراردادهای حوزه استارت‌آپ نمونه و یا سابقه چندانی در حقوق ایران ندارند، در تنظیم این قرارداد ها باید توجه داشته باشیم تا خلاف قوانین ایجادکننده حق و قوانین امری موجود نباشند.
قرارداد به معنی توافق دو یا چند نفر در خصوص موضوع واحدی است، به همین جهت در تنظیم قرارداد‌ها سعی کنیم مفاد توافقی که درموردش اتفاق نظر ایجاد شده است مورد توجه قرار بگیرد. استفاده از قراردادهای نمونه باعث می‌شود که تمام آن‌چه که مد نظر ما است را شامل نشود و یا گاهی تعهداتی اضافی بر آن‌چه مورد نظر هر یک از طرفین است ایجاد شود. قرارداد‌ها همیشه باید شخصی‌سازی شوند تا بهترین کارایی و بازدهی را داشته باشند.
