اثبات صیغه در دادگاه و به طور کلی اثبات صیغه موقت، یکی از دعاوی پر تکرار در دادگاه خانواده می باشد. و عموما مطرح کردن این دعوی از طرف زوجه است. چرا که زن بعد از باردار شدن به دنبال گرفتن حق و حقوق فرزند حاصله از این ازدواج و همچنین گرفتن مهریه خود می باشد چون که در صورت اثبات زوجیت با مرد در دادگاه، زوج موظف به گرفتن شناسنامه برای فرزند حاصله و پرداخت مهریه به زن می شود.
صیغه موقت به معنای ازدواج موقت است. منظور از این ازدواج و صیغه موقت این می باشد که زن و مردی که نسبت به هم نامحرم هستند با جاری کردن این صیغه موقت و مدت دار نسبت به هم محرم می شوند. اما باید بدانیم که صیغه موقت مدت دار می باشد و بعد از اتمام این مدت زن و مرد دیگر هیچگونه محرمیت نسبت به هم نخواهند داشت. در این نوع صیغه رضایت زن و مرد برای جاری شدن صیغه لازم می باشد.
نکاح و اثبات صیغه موقت نیز تابع قانون مدنی می باشد و ثبت آن در صورت بودن شرایط ذیل باید در دفاتر اسناد رسمی حتما صورت بگیرد:
اثبات صیغه موقت در دفاتر ثبت ازدواج الزام نشده است اما در صورت بودن هر یک از شرایط فوق زوجین باید در خصوص ثبت آن اقدام نمایند چرا که در صورت باردار شدن زوجه و متولد شدن یک فرزند، فرزند باید از تمام حق و حقوق خود برخوردار باشد و یا اگر طرفین متقاعد شده اند که ازدواج موقت خود را رسمی نمایند می تواند برای ثبت آن اقدام کنند. و یا اینکه اگر زوجه شرط کرده باشد عمل به آن برای زوج واجب می باشد.
در اثبات صیغه موقت این اختیار به زن و مرد داده شده است که خود صیغه موقت را مابین خود جاری نمایند اما هنگام جاری شدن صیغه باید در نحوه گفتن کلمات عربی دقت شود یعنی اگر خود مرد و زن صیغه را می خوانند، زن با گفتن «زوجتک نفسی» قصدش این باشد که خود را زن مرد قرار دهد و مرد با گفتن «قبلت التزویج» زن بودن او را برای خود قبول نماید و اگر وکیل مرد و زن این صیغه موقت را می خواند با گفتن «زوجت و قبلت» قصدش محرم کردن این دو با رضایت زن و مرد برای صیغه باشد.
اگر ازدواج موقت زن و مرد با رضایت خویش صورت بگیرد. جاری کردن صیغه موقت به زبان فارسی جایز می باشد. اما فقط در بیان باید زوجیت و قصد ازدواج موقت این دو رسانده شود.
طبق ماده ۱۱۱۳ قانون مدنی در عقد موقت یا صیغه موقت، زوج هیچگونه تکلیفی برای پرداخت نفقه به زوجه ندارد مگر اینکه در عقد نامه موقت شرط شده باشد. و ترک انفاق شوهر در صورت شرط نفقه جرم محسوب نمی شود و زوجه در دادگاه فقط می تواند درخواست الزام به پرداخت نفقه توسط زوجه را از دادگاه بخواهد.
مطابق قانون زوجین زمانی می تواند از همدیگر ارث ببرند که ازدواج آن ها دائم و محروم از ارث نشده باشند بنا به این قانون می توان فهمید که زن و مردی که ازدواج آن ها موقت و مدت دار می باشد نمی توانند از هم ارث بری داشته باشند.
از آنجا که اثبات صیغه موقت و جاری شدن خطبه آن توسط زن و مرد و یا یک عاقد یا یک وکیل می تواند صورت بگیرد. بنابراین فرزندان حاصل از این ازدواج حتی در صورت عدم اثبات صیغه موقت در دفاتر اسناد رسمی، مشروع می باشند و باید همانند فرزندان حاصل از ازدواج دائم دارای حق و حقوق باشند مانند نفقه، ارث و میراث و شناسنامه و مرد نباید از عمل به انجام حق و حقوق فرزند حاصل از صیغه موقت کوتاهی نماید.
طبق نظریات مراجع تقلید، ازدواج موقت با زنی که شوهر دارد اما شوهر او برای مدت طولانی غایب می باشد، جایز نیست مگر اینکه زن خواهان طلاق از شوهر خود باشد اما شوهر حاضر به طلاق نباشد. در این خصوص زن می تواند با مراجعه به یکی از نمایندگان حاکم شرع که اجازه در این خصوص دارد بخواهد که صیغه طلاق را جاری نماید. که بعد از جاری شدن صیغه و اتمام مدت عده، زن می تواند با مردی دیگر صیغه موقت خود را جاری نماید.
زمانی زوجه می تواند مرد را از طریق دادگاه محکوم به پرداخت جزای نقدی و یا مجازات حبس نماید که صیغه موقت خود را با وی در دادگاه اثبات کرده باشد، در صورت اثبات صیغه در دادگاه، طبق قانون حمایت از خانواده مرد به پرداخت جزای نقدی درجه پنج (8 تا 18 میلیون تومان) و حبس تعزیری درجه هفت (91 روز تا 6 ماه) محکوم خواهد شد.
برخلاف عقد دائم، در صیغه موقت ذکر و تعیین مهریه برای ازدواج موقت لازم و اجباری است. به گونه ای که اگر در خصوص این امر کوتاهی شود، این کوتاهی سبب باطل شدن عقد موقت می شود. در حالی که در عقد دائم تعیین مهر ضروری نیست و زوجین می توانند بعد از عقد نسبت به تعیین میزان مهریه به توافق برسند.
در خصوص اذن پدر برای ازدواج دختر دوشیزه نظرات متفاوتی وجود دارد اما در کل و به صورت جامع، چه برای ازدواج دائم و یا اثبات صیغه موقت، وجود اذن پدر ضروری و لازم می باشد و در صورت فوت پدر این اجازه برای ازدواج موقت را باید جد پدری بدهند.
شیوه طلاق در ازدواج موقت بستگی به مدت زمان صیغه دارد. یعنی اگر صیغه موقت طولانی باشد (مثلا صیغه موقت 99 ساله)، زن و مرد نمی تواند بدون طلاق از همدیگر جدا شوند و مرد باید نسبت به پرداخت مهریه قبل از طلاق اقدام نماید. اما اگر مدت صیغه موقت کوتاه باشد، با بخشیدن مهلت مانده از صیغه موقت از طرف مرد این ازدواج فسخ خواهد شد و مرد باید مهریه ای را که برای زن در طول این مدت در نظر گرفته است، پرداخت نماید.
طبق قانون حمایت از خانواده مرد حق ازدواج مجدد را بدون رضایت زن اول را ندارد مگر برای این ازدواج موقت یا دائم خود با زوجه ای دیگر دلایل از جمله موارد زیر را داشته باشد:
رسیدگی به مواردی از قبیل اثبات صیغه موقت یا اثبات زوجیت مطابق ماده 8 قانون در صلاحیت دادگاه خانواده می باشد. دادگاه خانواده می تواند دادگاه محل اقامت خوانده یا آخرین محل سکونت وی در کشور باشد. زوجه می تواند با مراجعه به دادگاه خانواده و اثبات واقعه ازدواج با مستندات و شواهد معتبر مرد را نسبت به پرداخت حق و حقوق خود موظف نماید.
ازدواج و رابطه زوجیت زن و مرد با یکدیگر، رابطه ای است که در پی آن مسئولیت های فراوانی برای هر دو خواهد داشت. از جمله مسئولیت های که برای مرد با این ازدواج نمود پیدا می کند، پرداخت نفقه و مهریه زن می باشد که در صورت عدم پرداخت، مرد دچار تخلف شده است. اما در خصوص ازدواج موقت و اثبات صیغه موقت توسط زوجه در دادگاه می تواند کاری دشوار و سخت برای زوجه باشد چرا که زوج با انکار ازدواج خود با زن، به دنبال عدم انجام تعهدات خویش می باشد. اینجاست که حضور یک وکیل باتجربه در دادگاه می تواند برای زوجه مفید باشد. چون که وی به خوبی می داند با پیگیری چه راهکارهای می تواند به اثبات صیغه موقت پرداخته و مرد را مجاب به انجام تعهدات خویش کند.
بهترین وکلا برای شما کسانی هستند که در اثبات صیغه در دادگاه تخصص دارند.
برای انتخاب بهترین وکیل برای شما، دادسان شرایطی از جمله
را در نظر گرفته است و کافی است درخواست خود را ثبت فرموده تا موارد فوق را از چند وکیل دریافت بفرمائید.
هزینه ی اخذ وکیل برای اثبات صیغه در دادگاه معمولا درصدی از مبلغ مورد مطالبه می باشد.
هزینه مشاوره از وکیل متخصص اثبات صیغه در دادگاه در بازه قیمتی زیر قرار دارد.
20 هزار تومان 200 هزار تومان