هرگاه فردی از یک نفر دیگر طلبکار باشد و یا اینکه مالی از اموال خود را نزد او به امانت گذاشته باشد و او بخواهد از این موقعیت سوء استفاده کرده و اموال را به نفع خود استفاده نماید، فرد شاکی می تواند در قالب اجازه ای که قانون گذار به او داده است بدون اطلاع رسانی به فرد مدیون و یا امانت دار اقدام به توقیف اموال کرده و در صورت اقتضا نسبت به او اقامه دعوی داشته باشد.
نخستین و شاید هم مهم ترین شروط لازم برای اعتراض در مورد هر موضوعی، این هست که فرد معترض که در اینجا خوانده می باشد. تا چه حد نسبت به موضوع (اعتراض به تامین خواسته) علم و آگاهی دارد، چرا که با واقف بودن در مورد موضوع دعوی، فرد به راحتی می تواند واکنش و عملکرد معقولی نسبت به آن داشته باشد.
تامین خواسته تضمینی است که خواهان در ضمن طرح دعوی خود و یا بعد و یا قبل از آن برای ممانعت از تضییع حق و حقوق خود به مراجع مربوطه می دهد، که مرجع رسیدگی کننده با وجود شرایط قانونی مکلف به صدور آن می باشد.
در شکل گیری تامین خواسته، خواهان می تواند متناسب با مبلغ بدهی یا دینی که نسبت به مدیون دارد اقدام به معرفی اموال منقول و یا غیر منقول او نماید، که بعد از این معرفی اموال، در صورت عدم توجه مدیون به بدهی دائن، خواهان می تواند دادخواست توقیف اموال مدیون را از مرجع مربوطه خواستار شود که در صورت فروش و به مزایده گذاشتن این اموال، نباید از مستثنیات دین، مدیون غافل شد.
خواسته باید قطعیت داشته باشد، بدین منظور در تامین خواسته ای که خواهان به مقام قضایی تقدیم می کند تحقق وجود خواسته ممکن باشد. نه آن که وقوع یا عدم وقوع آن به آینده موکول شود.
میزان خواسته باید معین بوده و یا مالی باشد که قابلیت ارزیابی و تبدیل شدن به پول را داشته باشد.
صدور قرار تامین به درخواست خواهان یا نماینده خواهان نیاز دارد. پس درخواست کننده باید نفع، سمت و اهلیت قانونی داشته باشد. و این که باید بدانیم که قرار تامین خواسته قابل تجدید نظر نمی باشد اما می توان نسبت به آن اعتراضی داشت.
حق مورد مطالبه منجز و قطعی شده باشد، درخواست تامین خواسته در مورد حقی، منجز و مشروعیت دارد که وجود و یا عدم وجود حق وابسته به حادثه ی در آینده و یا در زمان گذشته نباشد.
درخواست کننده صدور قرار تامین خواسته، ذینفع و دارای سمت قانونی باشد، از آنجا که هدف تامین خواسته تضییع نشدن حق و حقوق خواهان می باشد، برای همین خیلی مهم است که درخواست تامین، توسط شخصی باشد که یا دارای سمت قانونی (مانند وکیل) و یا از دادن این توع تامین به منفعتی برسد.
اهلیت قانونی متقاضی تامین خواسته، از آنجایی که درخواست تامین خواسته برای دعاوی مالی قابل پذیرش است، برای همین قانون گذار واجب کرده است که شخصی می تواند تقاضای تامین خواسته بدهد که سن رشد او به هیجده سال شمسی رسیده باشد و یا اینکه از مراجع قضایی حکم رشد را گرفته باشند.
پرداخت هزینه ی دادرسی صدور تامین خواسته، هزینه دادرسی برای تامین خواسته، تعیین قیمتی است که توسط خدمات قضایی باید صورت گیرد.
مرجع صالح برای رسیدگی و صدور قرار تامین خواسته، مرجع صالح برای درخواست تامین خواسته بنا بر زمان تامین خواسته متفاوت می باشد، بدین منظور که اگر درخواست تامین خواسته قبل از اقامه دعوی اصلی باشد خواهان باید درخواست خود را به دادگاهی که صلاحیت رسیدگی به تامین را دارد ببرد و یا اینکه اگر بعد از اقامه دعوی باشد خواهان باید درخواست تامین خود را به همان دادگاهی بدهد که در حال حاضر مشغول رسیدگی به دعوی می باشد.
زمان اجرای تامین خواسته، بلافاصله پس از صدور قرار تامین خواسته آغاز می شود، و این اجراییه حتی می تواند قبل از اطلاع رسانی به متهم و یا شاکی باشد. البته اگر مورد توقیفی برای تامین خواسته وجه نقد باشد اجرای این توقیف می تواند بدون رعایت مستثنیات دین باشد. اما در کل زمان اجرای تامین خواسته می تواند در سه مرحله انجام بگیرد:
پس از صدور قرار تامین خواسته، خوانده می تواند بنا به قانون آیین دادرسی مدنی، در امور حقوقی ظرف ده روز اعتراض خود را نسبت به قرار تامین خواسته به مرجع صادر کننده ی تامین ابلاغ نماید، در حالی که این تعیین وقت اعتراض در امور کیفری، برای افراد مقیم ایران ده روز و برای افرادی ایرانی مقیم خارج سی روز پس از ابلاغ قرار تامین خواسته می باشد.
در این مورد مدیون می تواند پس از قطعیت یافتن صدور قرار تامین خواسته و قبل از قطعی شدن حکم، اعتراض خود را در خصوص اموالی که جز مستثنیات دین می باشد، را به مرجع صدور قرار تامین خواسته تسلیم نماید. برای مثال توقیف ابزار و آلات کسب و کار فرد مدیون می تواند حتی با اتمام مهلت اعتراض به تامین خواسته، رفع توقیف شوند.
اگر رای دادگاه به نفع شاکی و یا خواهان صادر و به وصف قطعیت برسد و پس از ابلاغ اجراییه و قبل از اتمام مهلت ده روزه آن، شخص محکوم له می تواند طبق تبصره ی یک ماده ی 35 قانون اجرای احکام مدنی، اقدام به معرفی اموال محکوم علیه، برای تامین خواسته ی خود (محکوم له) نماید.
هر چند صدور قرار تامین خواسته در دعاوی کیفری برخلاف دعاوی حقوقی، قبل از طرح شکایت کیفری ممکن نمی باشد اما درخواست تامین خواسته مبنی بر ضرر و زیان ناشی از جرم همانند دعوی حقوقی در ضمن تقدیم شکایت و در جریان دادرسی، با تقاضای شاکی در صورت مستند و مستدل بودن درخواست او بدون نیاز به پرداخت هزینه دادرسی و تودیع خسارت احتمالی به صندوق دادگستری، قابلیت صدور قرار تامین وجود دارد.
چنانچه زوجه تقاضای صدور قرار تامین خواسته به میزان مندرج در عقدنامه نماید دادگاه باید نسبت به اصل مهریه که در عقدنامه ذکر شده است قرار تامین خواسته بدون خسارت احتمالی را صادر نماید و در مورد مازاد آن، دادگاه باید قرار تامین خواسته را به همراه خسارت احتمالی صادر کند چرا که چون مهریه به نرخ روز محاسبه می شود ممکن است خواهان در محاسبه ی مقدار مازاد آن دچار اشتباه شده باشد، حال اگر خوانده نسبت به این تامین خواسته اعتراضی داشته باشد می تواند اعتراض خود را در طی مهلت داده شده، به دادگاهی که در حال رسیدگی به دعوی است تسلیم نماید.
در پاسخ به این سوال باید بگوییم که مقامات قضایی زمانی باید نسبت به مستثنیات دین مدیون حساسیت به خرج بدهند که این تامین خواسته، به صدور قرار تامین خواسته و مزایده و یا فروش اموال ختم شود آن زمان (صدور قرار تامین خواسته) است که مکلف به رعایت مقررات مستثنیات دین، مدیون می باشند.
از آنجایی که اعتراض به تامین خواسته، طی یک مدت کوتاهی می باشد و بعد از گذشت این مهلت امکان اعتراض برای فرد متقاضی از بین می رود و امکان تجدید نظر از آن برای اعتراض نیازمند ادله محکم می باشد اثبات این امر پیچیدگی های خاص خود را دارد، پیشنهاد می کنیم قبل از هر گونه اقدامی در خصوص این اعتراض حتما از وکلای متخصص در این حوزه کمک بگیرید.
بهترین وکلا برای شما کسانی هستند که تخصص در اعتراض به تامین خواسته را دارند.
برای انتخاب بهترین وکیل برای شما، دادسان شرایطی از جمله
را در نظر گرفته است و کافی است درخواست خود را ثبت فرموده تا موارد فوق را از چند وکیل دریافت بفرمائید.
هزینه ی اخذ وکیل برای اعتراض به تامین خواسته معمولا درصدی از مبلغ مورد مطالبه می باشد.
هزینه مشاوره از وکیل متخصص اعتراض به تامین خواسته در بازه قیمتی زیر قرار دارد.
20 هزار تومان 200 هزار تومان