به طور اطمینان در دنیای متلاطم عصر حاضر، یکی از موضوعاتی که می تواند جوامع بشری را از اختلافات شخصی و جمعی در حفظ کند، آشنایی با حقوق متقابل افراد با یکدیگر و قانون است که مهمترین اثر این آشنایی و آگاهی را می توان در پیشگیری از رخ دادن بسیاری از مشکلات حقوقی دانست.

كودک برای رشد كامل و متعادل شخصيتی خود می بایست در محيط خانواده و در فضايی سرشار از از خوشبختی، محبت و تفاهم رشد کند. نهاد خانواده قبل از آن که در مقدمه کنوانسیون حقوق کودک برجسته شده باشد، در دین مبین اسلام و قوانین کشورمان مورد توجه به خصوصی قرار گرفته و به عنوان شایسته ترین و مهم ترین بستر رشد کودک شناخته شده است. اما برخی از اوقات کودک به دلایلی از جمله مفارقت والدین، الزاما از این محیط جدا می گردد، در نتیجه حق نگهداری از کودک برای یک طرف یا طرفین و ملاقات والدین با فرزندان تابع قوانین و مقرراتی می گردد. در این متن سعی شده است تا موضوع حضانت فرزند در صورت ازدواج پدر یا مادر، در صورت فوت یکی یا هر دو والدین و بقیه موارد مربوط به حضانت بررسی گردد.

به حفظ و مراقبت، پرورش و تنظیم روابط طفل با دنیای خارج در قوانین حصانت گفته می شود. در موادی از قانون مدنی و همین طور فصل پنجم قانون جدید حمایت خانواده به صراحت به آن تاکید شده است.

نکته بسیار مهم این که حضانت را نمی بایست با ولایت یا حتی تربیت یک معنا دانست، ولایت به معنای قدرت و اختیاری است که قانون برای اداره امور کودک به پدر و جد پدری می دهد تا مطابق با مصلحت کودک عمل نمایند. این حق بعد از مرگ، با وصیت قابل انتقال است. تربیت نیز بیشتر امری معنوی است. در حالی که حضانت به صورت عمومی ناظر بر محافظت از جسم کودک است، هر چند حضانت به طور عام شامل ترییت نیز می گردد.

حضانت کودکان در صورت جدایی والدین چگونه است؟

محافظت اطفال یا همان حضانت در امور تربیتی و آموزشی، هم حق و هم تکلیف ابوین بوده و بر اساس قوانین، حضانت فرزند تا رسیدن طفل به سن بلوغ (در دختران 9 سالگی و در پسران 15 سالگی) بر عهده والدین است. این موضوع به این معنا است که برای حضانت و نگهداری طفلی که ابوین او جدا از یکدیگر زندگی می کنند، مادر تا 7 سالگی دارای الویت است و بعد از آن، حضانت با پدر است همچنین پس از 7 سالگی در صورت وقوع اختلاف، حضانت کودک با رعایت مصلحت طفل به تشخیص دادگاه خواهد بود که قانون جز در موارد استثنايي نمي تواند آنان را از اين حق محروم نماید. در مواردی پدر و مادر حق این را دارند به نفع یکدیگر از حق حضانت خود صرف نظر نمایند در نتیجه قراردادهای بین والدین در مورد حق حضانت اگر بر خلاف مصلحت طفل نباشد، اعتبار دارد و لازم الاجر است.

بر این اساس، حضانت طفل بعد از 7 سالگی به طور مطلق به پدر واگذار نمی گردد، بلکه هرگاه بین پدر و مادر طفل در مورد حضانت او اختلاف گردد، معیار تعیین دارنده حضانت تنها مصلحت کودک است. چه بسا با فقدان عیب و نقص در پدر به تشخیص دادگاه، مصلحت طفل از جمله در وابستگی های شدید طفل و مادر و اثر سوء جدایی آن ها از یکدیگر اقتضا می نماید که حضانت او بر عهده مادرش باشد.

بعد از رسیدن طفل به سن بلوغ، دادگاه خود را فارغ از رسيدگي در خصوص حضانت دانسته و فرزندان حق انتخاب ادامه زندگي نزد يكی از والدين را خواهند داشت، در هر صورت تأمين مخارج زندگي با پدر خواهد بود. در صورتی که پدر از دادن فرزندان زیر 7 سال به مادر اجتناب نماید، مادر حق این را دارد که با مراجعه به دادگاه، اولا الزام مرد را به پرداخت نفقه فرزند بخواهد و ثانیا برای صدور دستور موقت مبنی بر برگرداندن فرزند، درخواست دهد.

با توجه به اینکه قانون، حضانت را با مادر دانسته، دیگر نیازی نیست که وی امری را در دادگاه اثبات کند. به همین دلیل، دادگاه بدون رعایت تشریفات قانونی و خارج از نوبت، حکم استرداد طفل را صادر می کند و این حکم فورا قابل اجراست تا مادر بتواند با پرداخت نفقه از سوی خود یا به شرط مطالبه بعدی از زوج به وظیفه حضانت در قبال طفل یا اطفال خود عمل کند. البته در صورتی که مادر در ضمن سند رسمي طلاق، حضانت و نگهداری فرزند مشترک با هزينه شخصی خود را قبول کرده باشد، نمی تواند به موجب دادخواست بعدی از خود سلب تكليف نماید، چنين درخواستی نمی تواند پذیرفته شود. در صورتی که مادر دوباره ازدواج کند، حق حضانت وی را به نفع پدر ساقط می نماید اما در مواردی که پدر فوت کرده باشد، ازدواج مجدد مادر موجب سقوط حق حضانت وی نخواهد شد.

نگهداری طفل بعد از فوت والدین توسط چه کسی صورت می گیرد؟

در صورت فوت یکی از ابوین، حضانت کودک با آن که زنده است، خواهد بود. مثلا با فوت پدر، حضانت طفل با مادر است، نه پدربزرگ طفل. تأکید می گردد که حضانت فرزندانی که پدرشان فوت کرده، با مادر آن ها است، مگر آن که دادگاه به تقاضای ولی قهری یا دادستان، اعطای حضـانت به مادر را مصلحت فرزند تشخیص ندهد. اگر پدر و مادر، هر از دنیا رفته باشند، حضانت با جد پدری و بعد از آن با باقی خویشاوندان طفل بر مبنای ترتیبات ارث است.

تعیین هزینه متعارف جهت حضانت، با دادگاه و پرداخت آن به عهده پدر یا جد پدری است. در تعیین نفقه توسط دادگاه، شرایطی همچون سن کودک، نیازهای روزمره، موقعیت های اجتماعی و محل اقامت در نظر گرفته می شود و بعد از مشخص شدن هزینه متعارف توسط دادگاه، مادر یا نماینده قانونی او مجاز به دریافت هزینه مزبور است که دادگاه در صورت درخواست زن یا سایر اشخاص واجب النفقه، میزان و ترتیب پرداخت نفقه آنان را تعیین می نماید. البته از آن جایی که حضانت حق و تکلیف ابوین است، مادر حق این را ندارد که بابت وظیفه حضانت و نگهداری کودک، اجرتی مطالبه نماید.

در صورتی که مادر تأمین هزینه ها را پذیرفت، اما بعد از مدتی منصرف شد یا به هر دلیل دیگری توانایی پرداخت آن را نداشت، می تواند دوباره از پدر در خواست کند که هزینه های فرزند یا فرزندان را تأمین نماید. در صورت مخالفت، مادر می تواند از طریق دادگاه، پدر را مجبور نماید که نفقه را بپردازد، زیرا پرداخت نفقه از نظر قانونی همچنان بر عهده پدر است.

نحوه ملاقات با طفل مطابق با قانون چگونه است؟

در قانون مدنی بیان شده است که: هر كدام از والدين كه طفل تحت حضانت او نيست، حق ملاقات طفل خود را دارد. تعيين زمان و مكان ملاقات و ساير جزیيات مربوط به آن، در صورت اختلاف بين والدين با محكمه است.

با عنایت به این ماده، هر یک از والدین می توانند كه در فواصل معین با كودک خود دیدار كنند و حتی فساد اخلاقی مادر يا پدر هم باعث نمی شود از ملاقات او با فرزندش اجتناب گردد، بلکه تمهیدات لازم برای ملاقات در محیط مناسب و با حضور اشخاص مورد اعتماد اندیشیده خواهد شد. پدر یا مادری که حضانت فرزند را بر عهده دارد، حق این را ندارد که او را از محل حضانت خارج کند، مگر آن که در شرایط ضروری از دادگاه برای انتقال اجازه بگیرد. همین طور قانون حمایت خانواده بیان می کند که: صغیر و مجنون را نمی توان بدون رضایت ولی، قیم، مادر یا شخصی که حضانت و نگهداری آن به او واگذار شده است، از محل اقامت مقرر بین طرفین یا محل اقامت قبل از وقوع طلاق به محل دیگر یا خارج از کشور فرستاد؛ مگر اینکه دادگاه آن را به مصلحت صغیر و مجنون بداند و با در نظر گرفتن حق ملاقات اشخاص ذی حق این امر را اجازه دهـد. دادگاه در صـورت موافقت با خارج کردن صغیر و مجنون از کشور، بنا بر درخواست ذی نفع، برای تضمین بازگرداندن صغیر و مجنون تأمین مناسبی اخذ می کند.

حال در صورتی که پدر بارها برای ملاقات مادر با فرزندان ممانعتی ایجاد کند، مادر حق این را دارد که موضوع سلب صلاحیت پدر برای نگهداری از فرزندان را در دادگاه مطرح کند. براساس قانون، در صورتی که کسی که حکم حضانت علیه او صادر شده است، مانع اجرای حکم گردد یا از برگرداندن طفل اجتناب نماید، دادگاه صادرکننده حکم، او را ملزم می نماید که فرزند یا فرزندان را به طرفی که حضانت را بر عهده دارد، پس بدهد و فرد، در صورت عدم اجرای حکم، بر طبق قانون حمایت خانواده به بازداشت تا اجرای حکم محکوم خواهد شد. در مجموع و در صورت تخلف از شرایط حضانت، طرف مقابل حق این را دارد که با مراجعه به دایره اجرای احکام دادگاه، برای اجرای حکم و الزام فرد متخلف به اجرای قانون درخواست نماید.

چگونه کار خود را به بهترین وکیل حضانت فرزند در صورت ازدواج پدر بسپاریم؟

بهترین وکلا برای شما کسانی هستند که تخصص حضانت فرزند در صورت ازدواج پدر دارند.

برای انتخاب بهترین وکیل برای شما، دادسان شرایطی از جمله:

• رزومه و قیمت پیشنهادی از چند وکیل
• هزینه مشاوره اولیه
• پیشنهاد متنی از چند وکیل متخصص کار خود
• امتیاز سایر کاربران به وکلا

را در نظر گرفته است و کافی است درخواست خود را ثبت فرموده تا موارد فوق را از چند وکیل دریافت بفرمائید.

هزینه ی اخذ وکیل حضانت فرزند در صورت ازدواج پدر چگونه است؟

هزینه ی اخذ وکیل حضانت فرزند در صورت ازدواج پدر معمولا عرفا تعیین می باشد.

هزینه مشاوره از وکیل متخصص حضانت فرزند در بازه قیمتی زیر قرار دارد.

20 هزار تومان 200 هزار تومان