دیوان عدالت اداری را می توان یک مکان خصوصی برای عموم مردم دانست چرا که تنها مردم هستند که می توانند در صورت هر گونه شکایت از اشخاص حقیقی و یا حقوقی شکایت خود را نزد قضات دیوان عدالت اداری ببرند، چرا که هدف از ساخت و ابداع این عنوان این بود که اگر در جا و مکانی در حق مردم تظلم و ستیزی وارد شود و مردم خواستار دفاع از حق خود باشند بتوانند این گله و شکایت خود را به دیوان عدالت اداری تسلیم نمایند، دیوان در خصوص رسیدگی به این شکایات تمام تلاش خود را انجام داده و انجام خواهد داد نمونه ی از این بررسی ها این هست که رئیس قوه قضاییه و رئیس دیوان عدالت همواره به دنبال افزایش تعداد شعب خود در مراکز استان ها می باشند چرا که با انجام این اقدام شکایات مردم به دیوان راحت تر صورت می گیرد.
دیوان عدالت اداری متشکل است از شعب بدوی، دادگاه تجدید نظر، هیئت عمومی و تخصصی می باشد، تشکیلات قضایی و اداری و تعداد شعب دیوان عدالت اداری زیر نظر قوه قضائیه تعیین می شود.
از آنجایی که دیوان عدالت اداری مکانی است برای رسیدگی به شکایات مردم، برای همین رئیس قضات به درخواست دیوان عدالت اداری و برای راحتی مردم برای شکایات خود اقدام به تشکیل دفاتری در مراکز استان ها کرده است، حال وظایف این دفاتر به شرح زیر می باشند:
دیوان عدالت اداری زیر نظر رئیس قوه قضاییه است و مکان آن در تهران می باشد و اینکه تعداد شعب آن در حال افزایش می باشند. به گونه ای که طبق آمار بدست آمده در حال حاضر تعداد شعب این دیوان به 33 تا رسیده است.
حدود و اختیارت این دیوان در ماده 13 قانون دیوان عدالت اداری ثبت شده است، به طوری که از جمله وظایف آن می توان به رسیدگی به شکایات و تظلمات، رسیدگی به تصمیمات و اقدامات واحدها ی دولتی و ... اشاره نمود.
شاکی کسی است که مدعی می باشد در حق او ظلم و ستم شده است بنابراین این شاکی در دیوان عدالت اداری می تواند هر شخصی از عموم مردم باشد اما باید بدانیم که دستگاه های دولتی و دولت نمی تواند شاکی باشند.
در صورتی که برای دیوان اثبات شود که مصوبه صادر شده خلاف قوانین اساسی می باشد و یا اینکه معلوم شود شخص یا مقامی که مصوبه را صادر نموده صلاحیت و اختیارات لازم را برای صدور مصوبه نداشته است.
طرف دیگر شکایت باید حتما دولت و دستگاههای دولتی باشند. بنابراین شکایت علیه بخش خصوصی در دیوان عدالت اداری قابل پذیرش نیست. اما دیوان میتواند استثنائا به شکایت مطرح شده علیه بعضی دستگاههای عمومی غیر دولتی رسیدگی نماید، از جمله این دستگاه های غیر دولتی می توان به بنیاد مسکن انقلاب، سازمان تامین اجتماعی، بنیاد امور بیماری های خاص اشاره نمود.
ادارات و سازمان های مورد خطاب دیوان عدالت اداری باید پس از دریافت حکم قطعی از دیوان عدالت اداری نسبت به اجرای فوری حکم اقدامات لازم را انجام دهند درصورتی که حکم دستور موقت از شعب دیوان برای این نهاد محکوم علیه فرستاده شود و آن ها در اقدام آن کوتاهی نمایند محکوم علیه مجازات می شود.
دیوان عدالت اداری تنها وکلای پایه یک را برای گرفتن وکالت در دیوان قبول می کنند و نسبت به کارآموزان و وکلای پایه دو هیچگونه تعهدی نداده است.
بنابر نظر و رای هیئت عمومی دیوان عدالت اداری از آنجایی که سازمان بورس جز موسسه های عمومی غیر دولتی حساب می شوند طبق قوانین دیوان رسیدگی به این شکایات در صلاحیت دیوان عدالت اداری نمی باشد.
ابطال پروانه کسب ابتدا در صلاحیت اتحادیه های ذیربط می باشد، در صورتی که اتحادیه این درخواست ابطال را رد کرد موضوع ابطال باید به اداره صنف شهرستان برده شود که اگر این اداره رد دادخواست ابطال داد، متقاضی باید آن را برای اداره صنعت معدن و تجارت برد و اگر باز هم رد دادخواست صورت گرفت، آن وقت فرد شاکی می تواند ابطال پروانه را از دیوان عدالت اداری خواستار شود.
اگر کارکنان دولت اعم از وزارت خانه ها، موسسات، شهرداری و یا تامین اجتماعی نسبت به استخدامی این نهاد های اعتراضی داشته باشد می تواند اعتراض خود را به دیوان عدالت اداری بدهند.
شکایات مربوط به شرکت ها و موسسات زیر مجموعه تامین اجتماعی و شهرداری قابل بررسی در دیوان عدالت اداری نمی باشند چون که فقط دعاوی مربوط به موسسات وابسته به آن ها قابل رسیدگی در دیوان می باشند.
بهترین وکلا برای شما کسانی هستند که تخصص در شکایت در دیوان عدالت اداری را دارند.
برای انتخاب بهترین وکیل برای شما، دادسان شرایطی از جمله
را در نظر گرفته است و کافی است درخواست خود را ثبت فرموده تا موارد فوق را از چند وکیل دریافت بفرمائید.
هزینه ی اخذ وکیل برای شکایت در دیوان عدالت اداری معمولا درصدی از مبلغ مورد مطالبه می باشد.
هزینه مشاوره از وکیل متخصص شکایت در دیوان عدالت اداری در بازه قیمتی زیر قرار دارد.
20 هزار تومان 200 هزار تومان