خانواده به عنوان یک رکن اساسی برای رشد و تربیت فرزندان به حساب می آید، و هر چه خانواده ها در انجام این تکلیف کوشاتر باشند جامعه ی شادتر و سالم تری خواهیم داشت اما گاهی پیش می آید که بستر خانواده برای تربیت فرزندان از بین می رود. به همین علت قانون سعی کرده است که با مدیرت این ناهنجاری اثرات بد، بعد را کم رنگ تر کند. مثل حضانت فرزند قبل از طلاق چگونه است، و اینکه کدام یک از والدین شرایط نگهداری فرزند را دارند.
حضانت یک واژه کاملا عربی است که در علم حقوق خانواده کاربرد دارد، و به معنی سرپرستی و حفاظت کودک یا صبی توسط کسانی که از نظر قانونی والدین کودک هستند، می باشد. این حفاظت هم جنبه مادی دارد و هم معنوی، حال گاهی اختلافاتی بین والدین پیش می آید که باعث می شود برای نگهداری و سرپرستی فرزند یکی از والدین انتخاب شود.
طلاق به معنی پایان قانونی ازدواج است که به موجب اتمام رابطه زوجیت بین زن و مرد به وجود می آید، چرا که بر سر اختلاف و ناسازگاری به وجود آمده بین آن ها اقدام به پایان این رابطه هم از نظر اجتماعی و هم از نظر عاطفی می کنند. اما طلاق عاطفی به این صورت است که زن و مرد با هم زندگی می کنند اما از نظر رابطه عاطفی خود را طلاق داده اند.
حضانت یا نگهداری فرزند حقی است که بر دوش پدر و مادر می باشد، اما گاهی بر اثر اختلاف بین زوجین که منجر به طلاق می شود. بحث حضانت برای فرزند به این صورت است که سرپرستی فرزند (دختر و پسر) تا هفت سالگی با مادر است بعد از هفت سالگی تا سن بلوغ بر عهده ی پدر است، اما در سن 18 سالگی این فرزند است که تعیین می کند پیش مادر زندگی کند یا پدر، این شرایط کلی است که قانون برای والدینی که از هم طلاق گرفته اند تعریف کرده است، اما در این امر استثناهای هم وجود دارد مانند اینکه اصلا مادر صلاحیت مادی و اخلاقی را دارد که فرزند تا هفت سالگی نزد او بماند یا نه.
برای اینکه حضانت یک حق است یا تکلیف فتوی متفاوتی بیان شده است، از جمله اینکه حضانت یک حق است که قابل اسقاط و انتقال می باشد و یا اینکه حضانت برای مادر یک حق و برای پدر یک تکلیف به حساب می آید و حق قابل اسقاط می باشد و تکلیف باید ادا شود. اما قانون برای حضانت می گوید «نگهداری اطفال هم حق و هم تکلیف ابوین است» و ماده 1172 می گوید: «هیچ یک از ابوین حق ندارند، در مدتی که سرپرستی طفل بر عهده آنهاست، از نگهداری او امتناع کنند. در صورت امتناع یکی از ابوین، حاکم باید به تقاضای مدعی العموم نگهداری طفل را به هر یک از ابوین که حضانت به عهده اوست الزام کند و در صورتی که الزام ممکن یا مؤثر نباشد، حضانت را به خرج پدر و هرگاه پدر فوت شده باشد به خرج مادر تأمین کند»
زمانی که حق حضانت فرزند تا هفت سالگی با مادر باشد و مادر بعد از این جدایی ازدواج کند این حق حضانت از مادر در صورتی گرفته نمی شود که طلاق توافقی باشد در غیر اینصورت حق سرپرستی از مادر گرفته می شود.
حق حضانت بعد از طلاق توافقی بدین معنی نیست که نمی توان نسبت به حضانت اعتراضی داشت چرا که بعد از طلاق توافقی اگر به هر دلیل قانونی و موجه طرف دیگر که سرپرستی بر عهده او قرار نگرفته، ثابت کند که سلامت جسمانی، روحی و تربیتی فرزند در خطر است و به ضرر اوست، و طرف مقابل صلاحیت نگهداری فرزند را ندارد می تواند از دادگاه تقاضای سلب حضانت کند.
مهریه یک صداق و یک تکلیفی است بر گردن مرد که باید بپردازد حال گاهی زن ممکن است این حق را به علت یک شرایطی از خود ساقط کند مثل حضانت فرزند، اینکه مهریه را در ازای حضانت فرزند خود نگیرد، این یک روند قانونی نیست چرا که حضانت فرزند برای پدر یک تکلیف است که باید نسبت به انجام این تکلیف تمام تلاشش را بکند اما اگر طلاق توافقی باشد و زوجین به این نتیجه رسیده باشند که حضانت فرزند در ازای نگرفتن مهریه باشد، قانون این را برعهده ی خود زوجین گذاشته است.
گفتیم که زنان البته بیشتر زنان ایرانی به علت مهر و محبتی که به فرزندان خود دارند حاضرند هر اقدامی برای گرفتن حضانت فرزند خود بکنند از بخشیدن مهریه گرفته تا بخشیدن نفقه و اجرت المثل و... اما باید در نظر داشت احساسات به تنهایی برای منطق و قانون جوابگو نمی باشد بلکه زنان باید برای گرفتن سرپرستی فرزند خود به صورت تمام سال دلایل محکمی برای قانون بیاورد مثل عدم صلاحیت مرد و یا اینکه معتاد بودن مرد و... که در صورت صحت داشتن دلایل، قانون حضانت تمام سال را به زن خواهد داد اما این حضانت مانع از نفقه دادن و ملاقات فرزند توسط مرد نمی شود. چون حضانت برای مرد هم حق است و هم تکلیف.
در صورت فوت پدر طبق قانون، حضانت یا نگهداری فرزند با مادر است و هیچ کس نمی تواند این حق را نقض کند مگر با عذر موجه و مادر هم نمی تواند از این حق امتناع کند مگر با دلایل و منطق قابل قبول. زیرا بعد از فوت پدر کودک باید نزد مادر خود و با خرج و مخارج مادر، بزرگ شود. و همچنین اگر مادر فوت کند حضانت به صورت تمام و کمال بر عهده ی پدر است و خانواده دختر حقی برای حضانت و نگهداری از فرزند ندارند مگر در موارد خاص و استثنا.
گفتیم که اگر یکی از والدین فوت نماید حضانت فرزند بر عهده ی پدر و یا مادر می باشد. اما باید در نظر داشت در صورت فوت والدین حضانت فرزند بر عهده ی جد پدری است یا جد مادری، که قانون برای سرپرستی فرزند تکلیف را بر دوش جد پدری گذاشته است به این صورت که در صورت فقدان پدر و مادر حضانت به وصی منصوب از طرف پدر یا جد پدری به خویشان نسبی با رعایت تربیت ارث (الاقرب فالا قرب) واگذار می شود و هرگاه در یک طبقه و درجه خویشان متعددی وجود داشته باشند یکی از آنان از طریق قرعه برای نگهداری طفل تعیین خواهد شد در صورت نداشتن خویشاوند حاکم باید شخصی را برای حضانت منصوب
طبق قوانین و بر اساس انسانیت و دین و آئین هر شهر و کشور حضانت فرزند قبل از طلاق و هر گونه اختلاف و بیماری بر عهده ی پدر و مادر است، یعنی این پدر و مادر است که نسبت به رشد و پرورش فرزندان تا رسیدن آن ها به سن قانونی و قابل قبول مسئولیت دارند. اما اگر بر اثر اختلاف و وجود یکی از شرایط نقض حضانت برای هر یک از والدین، بحث طلاق و سرپرستی فرزند بیاید و اینکه فرزند بعد از جدایی والدین پیش کدام یک از والدین زندگی کند و اینکه شرایط نگهداری را دارند یا نه، پرسشی است که باید با تحقیق و بررسی جامع و دقیقی جواب داده شود، برای فهمیدن حضانت فرزند قبل از طلاق، می توان به سامانه حقوقی دادسان مراجعه کرد. چرا که با گرفتن مشاوره از وکیل حضانت فرزند قبل از طلاق می توان از جزئیات حضانت و طلاق بیشتر اطلاعات کسب کرد و با یک مشاوره خوب، رشد و پرورش فرزند را به دست بهترین ها سپرد.
بهترین وکلا برای شما کسانی هستند که در حضانت فرزند قبل از طلاق تخصص دارند.
برای انتخاب بهترین وکیل برای شما، دادسان شرایطی از جمله
را در نظر گرفته است و کافی است درخواست خود را ثبت فرموده تا موارد فوق را از چند وکیل دریافت بفرمائید.
هزینه ی اخذ وکیل برای حضانت فرزند قبل از طلاق معمولا درصدی از مبلغ مورد مطالبه می باشد.
هزینه مشاوره از وکیل متخصص حضانت فرزند قبل از طلاق در بازه قیمتی زیر قرار دارد.
20 هزار تومان 200 هزار تومان
خانواده به عنوان یک رکن اساسی برای رشد و تربیت فرزندان به حساب می آید، و هر چه خانواده ها در انجام این تکلیف کوشاتر باشند جامعه ی شادتر و سالم تری خواهیم داشت اما گاهی پیش می آید که بستر خانواده برای تربیت فرزندان از بین می رود. به همین علت قانون سعی کرده است که با مدیرت این ناهنجاری اثرات بد، بعد را کم رنگ تر کند. مثل حضانت فرزند قبل از طلاق چگونه است، و اینکه کدام یک از والدین شرایط نگهداری فرزند را دارند.
حضانت یک واژه کاملا عربی است که در علم حقوق خانواده کاربرد دارد، و به معنی سرپرستی و حفاظت کودک یا صبی توسط کسانی که از نظر قانونی والدین کودک هستند، می باشد. این حفاظت هم جنبه مادی دارد و هم معنوی، حال گاهی اختلافاتی بین والدین پیش می آید که باعث می شود برای نگهداری و سرپرستی فرزند یکی از والدین انتخاب شود.
طلاق به معنی پایان قانونی ازدواج است که به موجب اتمام رابطه زوجیت بین زن و مرد به وجود می آید، چرا که بر سر اختلاف و ناسازگاری به وجود آمده بین آن ها اقدام به پایان این رابطه هم از نظر اجتماعی و هم از نظر عاطفی می کنند. اما طلاق عاطفی به این صورت است که زن و مرد با هم زندگی می کنند اما از نظر رابطه عاطفی خود را طلاق داده اند.
حضانت یا نگهداری فرزند حقی است که بر دوش پدر و مادر می باشد، اما گاهی بر اثر اختلاف بین زوجین که منجر به طلاق می شود. بحث حضانت برای فرزند به این صورت است که حضانت فرزند (دختر و پسر) تا هفت سالگی با مادر است بعد از هفت سالگی تا سن بلوغ بر عهده ی پدر است، اما در سن 18 سالگی این فرزند است که تعیین می کند پیش مادر زندگی کند یا پدر، این شرایط کلی است که قانون برای والدینی که از هم طلاق گرفته اند تعریف کرده است، اما در این امر استثناهای هم وجود دارد مانند اینکه اصلا مادر صلاحیت مادی و اخلاقی را دارد که فرزند تا هفت سالگی نزد او بماند یا نه.
برای اینکه حضانت یک حق است یا تکلیف فتوی متفاوتی بیان شده است، از جمله اینکه حضانت یک حق است که قابل اسقاط و انتقال می باشد و یا اینکه حضانت برای مادر یک حق و برای پدر یک تکلیف به حساب می آید و حق قابل اسقاط می باشد و تکلیف باید ادا شود. اما قانون برای حضانت می گوید «نگهداری اطفال هم حق و هم تکلیف ابوین است» و ماده 1172 می گوید: «هیچ یک از ابوین حق ندارند، در مدتی که حضانت طفل بر عهده آنهاست، از نگهداری او امتناع کنند. در صورت امتناع یکی از ابوین، حاکم باید به تقاضای مدعی العموم نگهداری طفل را به هر یک از ابوین که حضانت به عهده اوست الزام کند و در صورتی که الزام ممکن یا مؤثر نباشد، حضانت را به خرج پدر و هرگاه پدر فوت شده باشد به خرج مادر تأمین کند»
زمانی که حق حضانت فرزند تا هفت سالگی با مادر باشد و مادر بعد از این جدایی ازدواج کند این حق حضانت از مادر در صورتی گرفته نمی شود که طلاق توافقی باشد در غیر اینصورت حق حضانت از مادر گرفته می شود.
حق حضانت بعد از طلاق توافقی بدین معنی نیست که نمی توان نسبت به حضانت اعتراضی داشت چرا که بعد از طلاق توافقی اگر به هر دلیل قانونی و موجه طرف دیگر که حضانت بر عهده او قرار نگرفته، ثابت کند که سلامت جسمانی، روحی و تربیتی فرزند در خطر است و به ضرر اوست، و طرف مقابل صلاحیت نگهداری فرزند را ندارد می تواند از دادگاه تقاضای سلب حضانت کند.
مهریه یک صداق و یک تکلیفی است بر گردن مرد که باید بپردازد حال گاهی زن ممکن است این حق را به علت یک شرایطی از خود ساقط کند مثل حضانت فرزند، اینکه مهریه را در ازای حضانت فرزند خود نگیرد، این یک روند قانونی نیست چرا که حضانت فرزند برای پدر یک تکلیف است که باید نسبت به انجام این تکلیف تمام تلاشش را بکند اما اگر طلاق توافقی باشد و زوجین به این نتیجه رسیده باشند که حضانت فرزند در ازای نگرفتن مهریه باشد، قانون این را برعهده ی خود زوجین گذاشته است.
گفتیم که زنان البته بیشتر زنان ایرانی به علت مهر و محبتی که به فرزندان خود دارند حاضرند هر اقدامی برای گرفتن حضانت فرزند خود بکنند از بخشیدن مهریه گرفته تا بخشیدن نفقه و اجرت المثل و... اما باید در نظر داشت احساسات به تنهایی برای منطق و قانون جوابگو نمی باشد بلکه زنان باید برای گرفتن حضانت فرزند خود به صورت تمام سال دلایل محکمی برای قانون بیاورد مثل عدم صلاحیت مرد و یا اینکه معتاد بودن مرد و... که در صورت صحت داشتن دلایل، قانون حضانت تمام سال را به زن خواهد داد اما این حضانت مانع از نفقه دادن و ملاقات فرزند توسط مرد نمی شود. چون حضانت برای مرد هم حق است و هم تکلیف.
حضانت فرزند توسط یکی از والدین سبب نخواهد شد که دیگری از ملاقات با فرزند خود محروم شود. با استناد به ماده 1174 قانون مدنی در خصوص حق ملاقات فرزند قبل از طلاق، این حق بهرحال برای والدین محفوظ بوده و نمیتوان کسی را از این حق محروم کرد. تنها با درنظر گرفتن مصلحت فرزند میتوان مدت زمان آنرا افزایش یا تقلیل داد.
در صورت فوت پدر طبق قانون، حضانت یا نگهداری فرزند با مادر است و هیچ کس نمی تواند این حق را نقض کند مگر با عذر موجه و مادر هم نمی تواند از این حق امتناع کند مگر با دلایل و منطق قابل قبول. زیرا بعد از فوت پدر کودک باید نزد مادر خود و با خرج و مخارج مادر، بزرگ شود. و همچنین اگر مادر فوت کند حضانت به صورت تمام و کمال بر عهده ی پدر است و خانواده دختر حقی برای حضانت و نگهداری از فرزند ندارند مگر در موارد خاص و استثنا.
گفتیم که اگر یکی از والدین فوت نماید حضانت فرزند بر عهده ی پدر و یا مادر می باشد. اما باید در نظر داشت در صورت فوت والدین حضانت فرزند بر عهده ی جد پدری است یا جد مادری، که قانون برای حضانت فرزند تکلیف را بر دوش جد پدری گذاشته است به این صورت که در صورت فقدان پدر و مادر حضانت به وصی منصوب از طرف پدر یا جد پدری به خویشان نسبی با رعایت تربیت ارث (الاقرب فالا قرب) واگذار می شود و هرگاه در یک طبقه و درجه خویشان متعددی وجود داشته باشند یکی از آنان از طریق قرعه برای نگهداری طفل تعیین خواهد شد در صورت نداشتن خویشاوند حاکم باید شخصی را برای حضانت منصوب
طبق قوانین و بر اساس انسانیت و دین و آئین هر شهر و کشور حضانت فرزند قبل از طلاق و هر گونه اختلاف و بیماری بر عهده ی پدر و مادر است، یعنی این پدر و مادر است که نسبت به رشد و پرورش فرزندان تا رسیدن آن ها به سن قانونی و قابل قبول مسئولیت دارند. اما اگر بر اثر اختلاف و وجود یکی از شرایط نقض حضانت برای هر یک از والدین، بحث طلاق و حضانت فرزند بیاید و اینکه فرزند بعد از جدایی والدین پیش کدام یک از والدین زندگی کند و اینکه شرایط نگهداری را دارند یا نه، پرسشی است که باید با تحقیق و بررسی جامع و دقیقی جواب داده شود، برای فهمیدن حضانت فرزند قبل از طلاق، می توان به سامانه حقوقی دادسان مراجعه کرد. چرا که با گرفتن مشاوره از وکیل حضانت فرزند قبل از طلاق می توان از جزئیات حضانت و طلاق بیشتر اطلاعات کسب کرد و با یک مشاوره خوب، رشد و پرورش فرزند را به دست بهترین ها سپرد.
بهترین وکلا برای شما کسانی هستند که در حضانت فرزند قبل از طلاق تخصص دارند.
برای انتخاب بهترین وکیل برای شما، دادسان شرایطی از جمله
را در نظر گرفته است و کافی است درخواست خود را ثبت فرموده تا موارد فوق را از چند وکیل دریافت بفرمائید.
هزینه ی اخذ وکیل برای حضانت فرزند قبل از طلاق معمولا درصدی از مبلغ مورد مطالبه می باشد.
هزینه مشاوره از وکیل متخصص حضانت فرزند قبل از طلاق در بازه قیمتی زیر قرار دارد.
20 هزار تومان 200 هزار تومان